اقدام احساسی دانیال سهرابی، ملی‌پوش کشتی فرنگی، در تقدیم مدال برنز جهانی به برادرش که مبتلا به اتیسم است، فراتر از یک ژست نمادین بود؛ این حرکت پیامی ساده اما عمیق برای جامعه فرستاد: اتیسم نه لکه ننگ است و نه دلیل پنهان‌کاری، بلکه بخشی از تنوع انسانی است که با شناخت، حمایت و فرصت‌سازی قابل همراهی است.
چرا این حرکت مهم بود
در کشوری که هنوز بسیاری اتیسم را به درستی نمی‌شناسند و خانوادهها با هزینه‌های سنگین و انزوای اجتماعی روبه‌رو هستند، تصویر یک قهرمان ملی که دستاوردش را به برادری با نیازهای ویژه تقدیم می‌کند، می‌تواند دو کارکرد هم‌زمان داشته باشد: دلگرمی دادن به خانوادهها و ایجاد حساسیت عمومی و رسانه‌ای نسبت به نیازهای این گروه از کودکان. معرفی رسمی دانیال و حسن رنگرز به‌عنوان سفیران انجمن اتیسم ایران نیز این حرکت را از یک پیام شخصی به گامی سازمان‌یافته برای حمایت تبدیل کرد.
صدای خانوادهها و موانع پیش رو
خانوادهها می‌گویند مشکل فقط هزینه درمان یا نگهداری نیست؛ برچسب‌زدن اجتماعی، کمبود مراکز تخصصی و حتی ناآگاهی معلمان و مسئولان محلی بحران را تشدید می‌کند. گزارش‌ها از بردن کودکان به رمال‌ها یا محروم شدن از خدمات آموزشی مناسب، نشان می‌دهد که پاسخگویی ساختاری و آموزش عمومی هنوز ناکافی است. پدر دانیال این واقعیت را بازگو می‌کند که در بسیاری از نقاط کشور، اتیسم با خرافه یا انگ‌های منفی روبه‌رو می‌شود و خانوادهها ناچار به پنهان‌سازی یا تحمل تبعات اجتماعی‌اند.
فرصت‌ها و پیشنهادهای عملی
برای اینکه حرکت‌هایی مانند هدیه مدال سهرابی پایداراثر شوند، لازم است کنش نمادین با اقدامات ساختاری همراه گردد:
- توسعه و تجهیز مراکز روزانه و سالن‌های ورزشی مختص کودکان اتیسم در سطح محلات و شهرستان‌ها تا امکان مشارکت و توانمندسازی فراهم شود؛
- طرح‌های آموزشی کوتاه‌مدت برای معلمان، کارکنان بهداشت و والدین در پرونده‌های بالینی و مدیریت رفتاری تا برخوردهای تنبیهی و سوءتفاهم‌ها کاهش یابد.
این دو مسیر می‌توانند به‌سرعت کیفیت زندگی خانوادهها را بهبود بخشند و از ظرفیت پشتیبانی جامعه مدنی و خیرین برای توسعه زیرساخت‌ها بهره‌برداری کنند.
پیام اخلاقی و اجتماعی
تقدیم مدال به برادر، نمادِ پیوند خونی و مسئولیت اجتماعی است؛ یادآوری‌ای که قهرمانی ورزشی وقتی به وظیفه انسانی پیوند می‌خورد، می‌تواند نورافکنی باشد بر مشکلاتی که سال‌ها در سایه مانده‌اند. اکنون وظیفه نهادهای دولتی، ورزشی و جامعه مدنی است که این نور را به مسیرهای عملی تبدیل کنند: از حمایت مالی و درمانی گرفته تا آموزش عمومی و ایجاد فضاهای ورزشی و فرهنگی مناسب. تنها در آن صورت است که حرکت دانیال سهرابی نه یک لحظه الهام‌بخش، که آغاز تغییر واقعی برای کودکان و خانواده‌های اتیسم خواهد بود.
دکتر حصارکی، متخصصی مجرب و دلسوز در حوزه سلامت، با تجربه و دانش گسترده خود، آماده ارائه بهترین خدمات درمانی به شماست. ایشان با رویکردی بیمارمحور و استفاده از دانش روز، همواره در تلاش برای بهبود حال بیماران و ارائه مشاوره‌های پزشکی دقیق و قابل اعتماد هستند.
Leave a Reply