آشنایی با انواع هپاتیت؛ علائم، راه‌های انتقال و روش‌های پیشگیری و درمان

هپاتیت یکی از بیماری‌های شایع و مهم کبدی است که در صورت عدم تشخیص و درمان به‌موقع، می‌تواند منجر به عوارضی جدی مانند سیروز یا سرطان کبد شود. این بیماری به‌طور کلی به دو نوع ویروسی و غیرویروسی تقسیم می‌شود و انواع مختلفی از آن تاکنون شناسایی شده‌اند که هر کدام ویژگی‌ها، راه‌های انتقال و روش‌های درمانی خاص خود را دارند.

انواع هپاتیت و نحوه انتقال

دکتر بهزاد مهدویان، متخصص بیماری‌های عفونی، در گفت‌وگویی با ایسنا، انواع شناخته‌شده هپاتیت را شامل A، B، C، D، E و اخیراً F و G معرفی کرده و توضیحاتی درباره نحوه انتقال و ویژگی‌های هر نوع ارائه داده است:

  • هپاتیت A و E این دو نوع از طریق آب و غذای آلوده منتقل می‌شوند و بیشتر در مناطق با سطح بهداشت پایین شیوع دارند. معمولاً خودبه‌خود بهبود می‌یابند و در موارد نادر ممکن است به شکل حاد بروز کنند. دوره نهفتگی آن‌ها بین ۱۵ تا ۴۵ روز است.
  • هپاتیت B، C و D این انواع از طریق خون آلوده، سرنگ مشترک، تماس جنسی، انتقال از مادر به جنین و استفاده از وسایل شخصی مشترک مانند مسواک منتقل می‌شوند. این نوع هپاتیت‌ها می‌توانند مزمن شوند و در صورت عدم درمان، منجر به آسیب‌های جدی کبدی مانند سیروز یا سرطان شوند. دوره نهفتگی آن‌ها بین یک تا شش ماه است.

علائم شایع هپاتیت

در بسیاری از موارد، هپاتیت بدون علامت است و فرد مبتلا از بیماری خود بی‌اطلاع می‌ماند. با این حال، برخی علائم ممکن است ظاهر شوند:

  • علائم اولیه: تب، گلودرد، اسهال، استفراغ، درد شکم و کاهش اشتها
  • علائم پیشرفته: زردی پوست و چشم (یرقان)، تیره‌شدن رنگ ادرار و بی‌رنگ‌شدن مدفوع

روش‌های درمان و پیشگیری

  • هپاتیت A و E درمان این نوع معمولاً حمایتی است و شامل داروهای ضد تب و ضد استفراغ می‌شود. در موارد شدید، بیمار نیاز به بستری دارد. بهبود معمولاً طی یک تا دو هفته حاصل می‌شود.
  • هپاتیت B و C برای هپاتیت B واکسن مؤثری وجود دارد که از سال ۱۳۷۲ در ایران به نوزادان تزریق می‌شود. هپاتیت C نیز با داروهای جدید قابل درمان است و دوره درمان آن به حدود سه ماه کاهش یافته است. در موارد مزمن، درمان ممکن است طولانی‌مدت یا مادام‌العمر باشد.

جمع‌بندی و توصیه‌های بهداشتی

هپاتیت با وجود خطرات بالقوه، بیماری‌ای قابل پیشگیری و درمان است. رعایت اصول بهداشتی، استفاده از واکسن‌های موجود، پرهیز از رفتارهای پرخطر و انجام آزمایش‌های دوره‌ای از مهم‌ترین راهکارها برای مقابله با این بیماری محسوب می‌شوند. آگاهی عمومی و مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم مشکوک، نقش مهمی در کنترل و درمان مؤثر هپاتیت دارد.

مجله پزشکی دکتر حصارکی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا