پژوهشهای اخیر نشان میدهد برخی روشهای هورمون درمانی در زنان زیر ۵۵ سال میتواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد؛ موضوعی که بهویژه برای زنان در دوران یائسگی یا پس از جراحیهای زنانه اهمیت بالایی دارد و باید با دقت بررسی شود.
بر اساس دادههای جدید که حاصل تحلیل ۱۳ مطالعه گسترده با بیش از ۴۵۹ هزار زن زیر ۵۵ سال است، درمان با ترکیب استروژن و پروژستین در مقایسه با زنان بدون سابقه هورموندرمانی، خطر ابتلا به سرطان سینه را ۱۰ درصد افزایش میدهد. این خطر در افرادی که بیش از دو سال تحت این نوع درمان قرار داشتهاند، به ۱۸ درصد میرسد. همچنین، بررسیها نشان دادهاند که زنان دارای رحم و تخمدان سالم در صورت مصرف این ترکیب، با افزایش حدود ۱۵ درصدی خطر ابتلا مواجه هستند.
در مقابل، درمان با استروژن تنها – که صرفاً برای زنان فاقد رحم توصیه میشود – ۱۴ درصد احتمال بروز سرطان سینه را کاهش میدهد. این اثر محافظتی در زنانی که درمان را در سنین پایینتر آغاز کردهاند یا مدت زمان بیشتری تحت درمان بودهاند، پررنگتر دیده شده است. با این حال، این شیوه درمان برای زنان دارای رحم توصیه نمیشود، چرا که خطر ابتلا به سرطان رحم را افزایش میدهد.

دکتر کیتی اوبراین، اپیدمیولوژیست مؤسسه ملی علوم بهداشت محیط، تأکید کرده است که هورمون درمانی میتواند بهطور چشمگیری کیفیت زندگی زنانی که علائم شدید یائسگی را تجربه میکنند یا تحت عملهای جراحی زنانه قرار گرفتهاند، بهبود بخشد. اما لازم است بیماران و پزشکان با آگاهی کامل نسبت به نوع و پیامدهای درمان، تصمیمگیری کنند.
همچنین، دکتر دیل سندلر، پژوهشگر ارشد این تحقیق، هشدار داده است که زنان دارای رحم و تخمدان سالم باید قبل از شروع درمان ترکیبی استروژن و پروژستین، نسبت به افزایش خطر سرطان سینه هوشیار باشند و تصمیم درمانی را با دقت و مشورت انجام دهند.
نتایج این تحقیق، همسو با مطالعات پیشین، نشان میدهد که نوع هورمون درمانی و مدت زمان مصرف، نقش کلیدی در تعیین خطر ابتلا به سرطان سینه دارد. زنان زیر ۵۵ سالی که در آستانه یا دوران یائسگی هستند، باید این اطلاعات را جدی بگیرند و پیش از انتخاب روش درمان، مشاورهای دقیق و آگاهانه با متخصصان داشته باشند.