نتایج یک مطالعه بین‌المللی به سرپرستی مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده نشان می‌دهد که دو نوع رایج هورمون‌درمانی، اثرات متفاوتی بر میزان ابتلا به سرطان پستان در زنان کمتر از ۵۵ سال دارند.
این تحقیق که بر اساس داده‌های بیش از ۴۵۹ هزار زن در چهار قاره انجام شده، تأثیر هورمون‌درمانی بر پایه استروژن بدون همراهی پروژستین (E-HT) را با کاهش ۱۴ درصدی خطر سرطان سینه مرتبط دانسته است. در مقابل، زنانی که از درمان ترکیبی استروژن و پروژستین (EP-HT) استفاده کرده‌اند، با افزایش ۱۰ تا ۱۸ درصدی خطر ابتلا مواجه بوده‌اند؛ به‌ویژه در میان کسانی که بیش از دو سال تحت این نوع درمان قرار داشته‌اند.
دکتر کیتی اوبراین، پژوهشگر ارشد این تحقیق، با اشاره به اهمیت یافته‌ها، عنوان کرد که این نتایج می‌تواند به بیماران و پزشکان در انتخاب آگاهانه گزینه‌های درمانی کمک کند. به‌گفته او، عوامل متعددی از جمله سن شروع درمان، مدت زمان استفاده، و سابقه جراحی‌هایی چون هیسترکتومی یا برداشتن تخمدان‌ها در ارزیابی صحیح ریسک نقش مهمی دارند.
براساس تحلیل این پژوهش، احتمال کلی ابتلا به سرطان سینه پیش از ۵۵ سالگی برای زنانی که از درمان E-HT استفاده کرده‌اند ۳.۶ درصد، برای کاربران EP-HT حدود ۴.۵ درصد و برای زنانی که اصلاً تحت هورمون‌درمانی قرار نگرفته‌اند ۴.۱ درصد برآورد شده است.
در این مطالعه، ترکیبات مورد بررسی شامل هورمون‌هایی چون استروژن و پروژستین بوده که به‌طور معمول در دوران یائسگی برای کاهش علائمی مانند گرگرفتگی، خشکی پوست و نوسانات خلقی تجویز می‌شوند. با این‌حال، تفاوت در نوع و مدت زمان درمان می‌تواند اثرات مثبت یا منفی قابل توجهی بر سلامت زنان داشته باشد.
نتایج این پژوهش، اهمیت شخصی‌سازی درمان‌های هورمونی و در نظر گرفتن شرایط فیزیولوژیکی و سابقه پزشکی زنان را بیش از پیش برجسته می‌کند. کارشناسان توصیه می‌کنند که پیش از آغاز هرگونه هورمون‌درمانی، مشاوره تخصصی با پزشک و ارزیابی دقیق خطرات و منافع بالقوه آن انجام شود.