مجله پزشکی دکتر حصارکی

این سایت مطالب علمی و کاربردی پزشکی را با استناد به منابع معتبر در دسترس کاربران قرار می‌دهد.

بیماری‌های گوارشی و نارسایی کلیوی؛ دلایل اصلی بوی بد دهان و راهکارهای پیشگیری

بیماری‌های گوارشی و نارسایی کلیه، از علل بوی بد دهان

بوی بد دهان (هالیتوزیس) یکی از مشکلات شایع در کلینیک‌های دندان‌پزشکی است که علاوه بر ایجاد خجالت و کاهش اعتماد به نفس، می‌تواند روابط اجتماعی را تحت‌تأثیر قرار دهد. این اختلال در صورت پیگیری به‌موقع با بهبود بهداشت دهان و درمان ریشه‌ای قابل کنترل است.

دکتر آزیتا صادق‌زاده، متخصص بیماری‌های دهان، فک و صورت و عضو هیأت‌علمی دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، می‌گوید مطالعات بین‌المللی نشان می‌دهد ۱۵ تا ۳۰ درصد افراد در جوامع گوناگون از هالیتوزیس رنج می‌برند. این موضوع در افراد سیگاری، کسانی که به مسواک و نخ دندان کمتر توجه می‌کنند و مبتلایان به بیماری‌های لثه شایع‌تر است.

علل بوی بد دهان به دو گروه تقسیم می‌شوند:

بیماری‌های گوارشی و نارسایی کلیه، از علل بوی بد دهان
بیماری‌های گوارشی و نارسایی کلیه، از علل بوی بد دهان
  • عوامل دهانی: پوسیدگی‌های دندانی، بیماری‌های لثه‌ای (ژنژیویت و پریودنتیت)، تجمع پلاک و جرم، خشکی دهان ناشی از کاهش ترشح بزاق یا مصرف برخی داروها و استرس.
  • عوامل غیر دهانی: عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی (سینوزیت، برونشیت)، ریفلاکس معده به مری (GERD)، بیماری‌های گوارشی (زخم معده، سوء‌هاضمه)، دیابت کنترل نشده، نارسایی کلیوی و کبدی و مصرف داروهایی مانند آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای ضدافسردگی.

در سبک زندگی، مصرف سیگار، نوشیدنی‌های الکلی و رژیم‌های غذایی حاوی سیر، پیاز و گوشت‌های فرآوری‌شده می‌تواند شدت بوی نامطبوع را افزایش دهد. علاوه بر این، کم‌آبی بدن و استرس نیز با کاهش بزاق ‌و تشدید خشکی دهان، زمینه‌ساز هالیتوزیس می‌شوند.

برای پیشگیری و کنترل بوی بد دهان توصیه می‌شود:

  • مسواک زدن حداقل دو بار در روز با خمیردندانی حاوی فلوراید
  • استفاده روزانه از نخ دندان و ابزارهای بین‌دندانی
  • پاک‌سازی زبان با اسکراپ یا مسواک نرم
  • نوشیدن منظم آب برای حفظ رطوبت دهان
  • پرهیز از دخانیات و الکل
  • تنظیم رژیم غذایی متعادل و کاهش مصرف غذاهای تند و پرسیر
  • مراجعه حداقل هر شش ماه به دندان‌پزشک برای معاینات دوره‌ای و جرم‌گیری

در صورت ادامه بوی نامطلوب علی‌رغم رعایت بهداشت، بررسی علت‌های غیر دهانی ضروری است. درمان ممکن است شامل دارودرمانی ریفلاکس، کنترل دیابت، مدیریت مشکلات کلیوی و کبدی یا ارجاع به متخصص گوارش باشد. با شناسایی دقیق منشاء هالیتوزیس و ترکیب راهکارهای دهانی و پزشکی می‌توان این اختلال را تا حد زیادی رفع کرد و سلامت دهان و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.

مجله پزشکی دکتر حصارکی

Leave a Reply

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *