دررفتگی مکرر مفصل شانه یکی از آسیبهایی است که نباید نادیده گرفته شود؛ بهویژه در ورزشکاران حرفهای که فشارهای زیادی به مفاصل خود وارد میکنند. به گفته دکتر حمیدرضا فاتح، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و متخصص طب فیزیکی و توانبخشی، در بیشتر موارد درمانهای غیرجراحی برای این آسیب کافی نیست و تأخیر در عمل جراحی میتواند منجر به بروز صدمات بیشتر و مزمن شود.
وی با اشاره به ساختار حساس و پیچیده مفصل شانه، تأکید کرد: بسیاری از مشکلات این ناحیه با بهرهگیری از روشهای طب فیزیکی مانند تمرین درمانی و درمانهای دارویی قابل کنترل هستند، اما دررفتگیهای مکرر بهنوعی ناپایداری شدید در مفصل شانه ایجاد میکنند که معمولاً بدون جراحی قابل تثبیت نیستند.
فاتح ادامه داد: برخلاف مشکلات رایج تاندونی مانند پارگیهای سطحی یا التهابهای محدود که با درمانهای غیرتهاجمی قابل مدیریت هستند، در مواردی که مفصل شانه ثبات خود را از دست داده و دچار دررفتگیهای پیدرپی میشود، باید هرچه سریعتر جراحی انجام شود تا از آسیب دائمی بافتها و کاهش عملکرد حرکتی جلوگیری گردد.

این متخصص طب فیزیکی در پایان توصیه کرد: ورزشکاران و افراد فعال با علائمی از قبیل بیثباتی مداوم شانه، دردهای تکرارشونده یا سابقه دررفتگی، باید مورد ارزیابی تخصصی قرار گیرند و با مراجعه به پزشک ارتوپد یا متخصص طب فیزیکی، بهترین مسیر درمانی خود را انتخاب کنند. مراقبت بهموقع از مفصل شانه، نهتنها از اختلالات جدی جلوگیری میکند، بلکه نقش مهمی در حفظ توان حرکتی و عملکرد جسمی در طول زندگی دارد.